DOSTUN DİLİNDEN

Şairin kalemi benzer bülbüle,
Yazar şiirini, getirir dile.
Yazar kimliğini el âlem ele,
Benzetir dostları açan bir güle.

Gül sararıp, solar dostlarsa asla,
Ne kadar dost olsan, bırak mesafe.
Ecelin gelip te hele bir ölde;
Anlatır kalemim münasip dilde.

Kaderde yazılan gelirmiş başa,
Aklını kullanda su katma aşa.
Dünyada güvenmez, kardeş kardeşe,
Ana bir olsada, ayrıdır kese.

Daima dik dursun, başını eğme,
Ona, buna bakıp, sakın güvenme.
Dost görünür sana yüzüne güler,
Hem kuyunu kazar beddua eder.

Kötü söz daima sahibinindir,
Allah’a sarıl da ateşi söndür.
Daima tövbe et girme günaha,
Yaklaşmaz kör şeytan sana bir daha.

   Avni BİLGİN

                                             Emekli Öğretmen