En Güzel 10 Kasım ve Atatürk Şiirleri

10 Kasım Türküsü Şiiri Atatürk! Anıtkabir devrimlerini söyler,
Bozkır ovalarına, Erciyes'e Ağrı'ya,
Ulusun egemen olduğunu
Özgür olduğunu
Haykıracağım haykıracağım işte,
Senin sustuğunca!
 
Yolunda yürüyeceğim Atatürk;
Ana baba oğul kız,
Dere tepe bucak köy,
Yeryüzü yaşamalarımla değil
Oralarda, Senin gittigince!
 
Atatürk, taşıyacağım
Çanakkale'de, Sakarya'da, Çankaya'da, al al,
Senin taşıdığını;
Yurdun gök ülküsü
Dalgalanırken,
Senin bayrağını yücelteceğim.
 
Senin çıktığınca.(Fazıl Hüsnü Dağlarca)

Atatürk Şiiri Bayrak yarıya çekilmiş,
Atatürk’üm öldü diye,
En son yaprak da dökülmüş,
Atatürk’üm öldü diye
 
Sürü yas tutmuş ovada,
Kuşlar susmuşlar yuvada,
Rüzgar esmez olmuş dağda,
Atatürk’üm öldü diye.
 
Irmaklar yaslı çağlamış,
Ağaçlar sessiz ağlamış,
Vatan karalar bağlamış,
Atatürk’üm öldü diye (Mehmet Necati Öngay)

Sen Varsın Atatürk'üm Her Şeyimizde Şiiri Bu gün yatağımdan hür kalkıyorsam
Ekmeğim ak suyum berraksa,
Ağaçlar çiçek açıyor
Topraklar ısınabiliyorsa,
Sesim gür çıkıyor
Özgür özgür bakabiliyorsam,
Sen varsın gözbebeklerimde
Sen varsın Atatürk'üm sen varsın.
 
Yazabiliyorsam gönlümce
Okuyabiliyorsam...
Kazabiliyorsam toprağımı
Gün ışığında çapa kürek elde,
Çalışabiliyorsam gece gündüz
Ekip biçebiliyorsam dileğimce,
Sen varsın yüreğimde
Sen varsın Atatürk'üm sen varsın.(M. Esat Tozkoparan)

10 Kasım ŞiiriSensiz 10 Kasım da, nasıl güleyim
Ah çeker ağlarım, dertli yüreğim
Albayrak yarıda, durur direğim
Ulusun sensiz, gülmüyor Atam.
 
Hazan geldi Atam, çiçekler soldu
Her gün şehit geldi, millet kahroldu
Şehit anaları saçların yoldu
Ulusun sensiz, gülmüyor Atam.
 
Güneşler tutuldu, ayda karardı
Ağladı ulusun bahtı karardı
10 Kasımda ulus sana ağladı
Ulusun sensiz, gülmüyor Atam.
 
Ordular ilk hedef, Akdeniz dedin
Savaşın sonunda zafere erdin
Sana yas tutuyor, şimdi milletin
Ulusun sensiz, gülmüyor Atam.
 
Gündüz güneş idin, gecede aydın
Bütün devrimleri ülkeye yaydın
On kasım da aramızdan ayrıldın
Ulusun sensiz, gülmüyor Atam.

Atatürk Şiir Kalbimde büyük sevgin.
Adın düşmez dilimden
İzinden yürüyorum,
“Türk’üm, doğruyum’’ derken
 
Sen büyük Türk, Atatürk!
Aydınlık bir ufuksun
Küçücük yüreğime,
 
Sığmayan gururumsun.(Ülkü Duysak)

10 Kasım Geldi İşte Şiiri10 Kasım geldi
Atam dünyaya gözlerini kapadı
Dünya onun peşinden ağladı
Tüm mendiller ıslandı
 
Atam şu an Ankara’da
Anıtkabir'de yatıyor
Bu gün Dolmabahçe’de
Dokuzu beş geçe öldü
 
O büyük bir liderdi
Dünyamızı kurtardı
Cumhuriyeti kurdu
Bizi korudu işte o bir lider
 
Biz onu severiz
Biliyoruz ki oda bizi sever
İşte on kasım
Atam dünyaya gözlerini kapattı
(Burak Çiftçi)

Atamız ŞiiriO sabah güneş başkaydı
Sanki kimseye o eski sıcaklığını vermiyordu
İşte o sabah herkesin yüzü soluktu
Ağlıyorlardı...
O sabah 1938 sabahı
Saat tam dokuzu beş geçe
Ulusumuzu kurtaran ATAMIZ
Gözlerini kapattı, sonbahar yaprakları altında
Her şey o sabah oldu, işte o sabah

Atatürk'ü Gördüm Düşümde Şiiri Sizler yaşadıkça çocuklarım
Ben de yaşıyorum demek,
İşte aranızdayım Ahmetler, Mehmetler'le,
Sizler yaşadıkça çocuklarım
Elele
Yanınızdayım
 
Sizler yaşadıkça çocuklarım
Daha ferah içim,
Gök daha geniş denizler daha geniş,
Vatan ya vatan,
Vatan sonsuzluktan gelmiş
Sonsuzluğa açılan yol
Vatan siz.
 
Sizler yaşadıkça çocuklarım
Bilin ki
Ben de yaşarım,
Bir sevinç düştü mü içinize
Bir keder düştü mü içinize
Bilin ki
Aranızda ben varım. (A. Rıza Ergüven)

Atatürk'ü Duymak Şiiri Ulu rüzgâr esmedikçe
Yaşamak uyumak gibi.
Kişi ne zaman dinç;
Dalgalanırsa bayrak bayrak gibi.
 
Ne var şu dünyada ekmekten daha aziz?
Sürdüğün tarlalara sevginle serpildik.
Ekmek olmak için önce
Buğday olmak gibi.
Silinir sözcüklerden sen hatıra geldikçe
Cılız sözler: Uzanmak, yorulmak, durmak gibi.
Kuvvettir yaptıkların her yeni yetişene
Her ışık-kaynak gibi.
 
En yakınlar zamanla yüzyıllarca uzak gibi,
Bir sen varsın kalacak, bir sen ölümsüz,
Daha da yakınsın, daha da sıcak
Bıraktığın toprak gibi.
 
Kaç Türk var şu dünyada, bir o kadar susuz,
Hepsinin gönlünde sen, bir pınar bulmak gibi,
Ancak senin havanda sağlıklar esenlikler:
 
Olmaya devlet cihanda Atatürk'ü duymak gibi.   (Behçet Necatigil)

Atamız ŞiiriO sabah güneş başkaydı
Sanki kimseye o eski sıcaklığını vermiyordu
İşte o sabah herkesin yüzü soluktu
Ağlıyorlardı...
 
O sabah 1938 sabahı
Saat tam dokuzu beş geçe
Ulusumuzu kurtaran ATAMIZ
Gözlerini kapattı, sonbahar yaprakları altında
Her şey o sabah oldu, işte o sabah